Wykonywanie zadań typowo finansowych i płatniczych w imieniu państwa należy do jednych z głównych zadań, jakie stawia się przed administracją publiczną. Ponieważ jednostki budżetowe, zwłaszcza samorządowe i rządowe dysponują w skali roku milionami, a często nawet miliardami złotych, celowość i prawidłowość ich wydatkowania musi być bardzo mocno nadzorowania. Właśnie w tym celu jednostki budżetowe są odpowiednio nadzorowane i kontrolowane oraz muszą rygorystycznie przestrzegać zasad dyscypliny finansów publicznych. Co ważne, instytucje wydatkujące pieniądze nie muszą obawiać się jedynie własnych przełożonych – od kiedy Polska stała się członkiem UE, odpowiednie jednostki kontrolne i certyfikujące Wspólnoty także mogą w każdej chwili zjawić się z bardzo wnikliwą kontrolą sposobu wydawania środków publicznych. Właśnie dlatego jednostki budżetowe są bardzo wnikliwie analizowane, głównie dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii informatycznych. Przesyłanie danych i analizowanie na bieżąco wydatków oraz przychodów, jakie notują praktycznie wszystkie jednostki budżetowe na terenie Polski, jest już wyjątkowo proste do zorganizowania i przeprowadzenia – wystarczy uspójnienie procedur i stworzenie jasnych programów komputerowych do obsługi tych wielkich baz danych. Ponieważ w 2015 roku infrastruktura teleinformatyczna polskich urzędów i jednostek budżetowych stała już na bardzo wysokim poziomie, dochodzi do coraz większej integracji poszczególnych sektorów i programów różnych resortów.
Oprócz elementu informatycznego, kluczowe jest także stworzenie przejrzystych zasad wydatkowania pieniędzy z budżetu. Tylko i wyłącznie jasny i klarowny budżet może być w stu procentach realizowany przez jednostki budżetowe . Bez bardzo jasno określonego celu, na który mogą być przekazane konkretne fragmenty całego budżetu, niemożliwym byłoby realizowanie wszystkich zadań. A tych jednostki budżetowe mają bardzo dużo – przeciętny urząd pracy musi prowadzić księgowość na bardzo skomplikowanym poziomie i skutecznie zarządzać pieniędzmi w przynajmniej kilkunastu celowych programach. Tworzy się więc hasło jak np. pomoc społeczna i nadaje się jej określony numer – 260, a następnie dodając bardziej szczegółowe hasła jak stałe zasiłki socjalne i przypisując im kolejne wartości dziesiętne – 26020, tworzy się bardzo przejrzysty i łatwy do wykorzystania system. Z tego względu w mniejszych jednostkach budżetowych, jak chociażby przedszkola, często nie ma potrzeby zatrudniania dodatkowych pracowników z typowo finansowym czy księgowym wykształceniem. Wystarczy doświadczony dyrektor, który odbył w swoim życiu odpowiedni kurs z podstaw księgowości i jest w stanie odnaleźć się w dość podstawowych zestawieniach i księgach finansowych swojej niedużej organizacji. Gdy jednak przechodzimy na grunt bardziej skomplikowanych decyzji administracyjnych , konieczne staje się zatrudnienie nie tylko jednego księgowego, ale stworzenie od razu całego wydziału księgowości, który byłby w stanie na bieżąco, w zgodzie z rozporządzeniami i wytycznymi, rozdysponowywać środki publiczne opiewające niekiedy na setki milionów złotych.